Wymazana z historii. "Papieżyca Joanna"

Postać papieżycy Joanny otacza mnóstwo niedomówień i tajemnic. Jej imię zostało wymazane z wszelkich dokumentów, a istnienie jest negowane. Donna Wolfoolk Cross, opierając się o źródła historyczne, udziela nam odpowiedzi na pytanie jak mogłoby wyglądać życie tej niezwykłej kobiety. Kobiety, która ośmieliła się myśleć...

Joanna była trzecim, najmłodszym z dzieci katolickiego kapłana- tyrana i despoty, często posługującego się przemocą oraz poganki, wyznawczyni saskich bogów, całkowicie podległej mężowi. Już od początku ojciec obdarzył ją ogromną niechęcią- urodzenie się dziewczynki potraktował jako osobistą zniewagę i karę za grzechy.

A Joanna była inna, nietypowa. Nie chciała rodzić dzieci i służyć mężowi. Jej marzeniem była nauka. Namówiła najstarszego brata- Mateusza, żeby nauczył ją czytać. Kiedy ten zauważył jej zdolności, nauczył ją o wiele więcej. Niestety Mateusz umarł nie zrealizowawszy ambicji ojca o uczynieniu z syna uczonego. Ambicje te kanonik przeniósł na młodszego z braci: Jana. Chłopca niezdolnego i ograniczonego. Kiedy jego nauczyciel odkrył talenty Joanny, Jan został przestawiony na drugi plan i od tego momentu będzie towarzyszył siostrze w jej dalszej edukacji.

Historia Joanny to historia ucieczek. Najpierw z domu, w którym nie czuła się szczęśliwa, ze szkoły, w której jej nie akceptowano czy z miasta, które najechali Normanowie. Ale jest to również opowieść o ucieczce przed miłością, zazdrością, a przede wszystkim własną kobiecością i narzucanymi przez epokę ograniczeniami. Joanna zdecydowanie dominuje nad fabułą. Jest postacią bardzo wyrazistą, barwną, wzbudzającą emocje otoczenia. Jednak w tej całej walce i ukrywaniu się pozostaje bardzo ludzka. Donna Woolfolk Cross pozwala bohaterce na odruchy pełne sympatii i troski dzięki czemu nie wydaje się ona czytelnikowi postacią monumentalną. 

Jak to często bywa moją uwagę przyciągnęły również "czarne charaktery". Bohaterowie wiecznie dążący do władzy i knujący kolejne intrygi, żeby w końcu po nią sięgnąć. I może nie powinnam, ale miałam szczerą satysfakcję jak każde kolejna próba była mniej skuteczna od poprzedniej. Byli dzięki temu w tych swoich intrygach tacy uroczo nieporadni.

Akcja Papieżycy Joanny dzieje się w pierwszej połowie IX w. Autorka zabiera nas w świat wczesnego średniowiecza. Pokazuje kształtujące się dopiero przepisy Kościoła, walkę o władzę i dominację. Doskonale oddaje ona atmosferę zarówno chaty w lesie, zamkniętego klasztoru jak i papieskiego pałacu. Muszę przyznać, że plastyczne opisy sprawiają iż czytanie tej książki to sama przyjemność. Dodatkowym smaczkiem dla mnie było ukazanie Wiecznego Miasta w chwili kiedy dopiero zaczyna zyskiwać fasadę znaną nam dzisiaj.

Donna Woolfolk Cross zaczynała karirerę pisarską jako autorka książek poświęconych językowi. Zdobywała za nie liczne wyrazy uznania, ale nie wystarczał jej wąski krąg odbiorców jaki sięga po literaturę tego typu. Dlatego też postanowiła napisać powieść, która przyciągnie rzesze czytelników. O tym, że jej bohaterką uczyniła jedyną kobietę- papieża zadecydował przypadek. I zdecydowanie los wiedział co robi. Świat stworzony przez autorkę żyje, przez co czytelnik ma choć przez chwilę okazję poczuć się jak mieszkaniec średniowiecznego Rzymu.

I po tej fascynującej wycieczce na południe Europy, teraz przyjdzie mi czekać na czytelniczą podróż do siedemnastowiecznej Francji, gdyż tam ma się toczyć akcja kolejnej książki autorki.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Grupie Wydawniczej Publicat

 

Książkę zgłaszam do wyzwań: 

Czytamy książki historyczne

Z literą w tle