Historia rodzinna. "Mężczyżni, którzy nienawidzą kobiet"

Po książki  o których jest głośno sięgam z dużym zaciekawieniem, ale i również z ogromną dozą nieufności i ostrożności. Tak było i tym razem. O serii Millenium słyszałam dużo pochlebnych opinii. Sama nie wiedziałam o niej tak naprawdę nic, ale kiedy trafiłam na pierwszy tom w bibliotece postanowiłam  przekonać się czym jest ta, tak szeroko zachwalana, lektura.

Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet to powieść o dość poplątanej i wielowątkowej fabule. Głównym bohaterem jest Mikael Blomkvist współwłaściciel i dziennikarz w czasopiśmie finansowo- gospodarczym: "Millenium". Poznajemy go w chwili kiedy przegrywa proces o zniesławienie i na pewien czas wycofuje się z pracy pisarskiej. W tym momencie zgłasza się do niego Henrik Vanger, bogaty przemysłowiec, senior liczącego się w Szwecji, przemysłowego rodu. Ma on dla Mikaela nietypowe zadanie. Dziennikarz ma przez rok mieszkać na wyspie należącej do rodziny Vagnerów by, oficjalnie, zajmować się pisaniem biografii rodu. Nieoficjalnie jego zajęciem ma być rozwiązanie zagadki zniknięcia siostrzenicy Henrika, Harriety. Dziewczyna zaginęła przed ponad 30 laty. Zniknęła w momencie kiedy jedyna droga na wyspę była zamknięta, zaś na miejscu odbywał się zjazd rodzinny (w tym momencie nasunęło mi się skojarzenie z powieściami Agaty Christie, gdzie mordercą często bywa ktoś z "wewnątrz", zaś zamknięcie na wyspie przypomniało mi Dziesięciu murzynków).

Na początku wydawało mi się, że Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet będzie to kolejna powieść kryminalna z genialnym detektywem- amatorem. Jednak Stieg Larsson postarał się żeby nic nie było takie proste i pierwsze wrażenie okazało się być zdecydowanie mylące. Do Mikaela dołącza genialna i absolutnie nieprzystosowana społecznie Lisbeth Salander, kobieta zdecydowanie nietuzinkowa, potrafiąca znaleźć każdą, nawet najmniej wygodną, informację. Razem stawią czoła nie tylko tajemniczej zagadce z przeszłości, ale również złu, które dzieje się teraz.

Spotkałam się niedawno z opinią, że z tej książki dałoby się uzyskać materiał nie na jeden, lecz na kilka dobrych filmów- wystarczyłoby rozpleść wątki i sfilmować je osobno. I chyba jest to najlepsze podsumowanie pierwszej części trylogii Millenium. Niby na pierwszy plan wysuwa nam się zagadka kryminalna, ale jednocześnie wciągamy się w nazistowską historię rodziny Vangerów, poznajemy opiekuna społecznego Lisbeth Salander i przyglądamy się próbom znalezienia dowodów przeciw biznesmenowi, z którym Mikael przegrał w sądzie. Wszystkie te historie mogłyby funkcjonować niezależnie. I jest to zdecydowanym plusem książki gdyż co chwila zaskakuje nas ona coraz to nową opowieścią jednocześnie nie przytłaczając nimi wątku głównego.

Niezbyt pozytywną niespodzianką  było dla mnie zakończenie książki. Z jednej strony rzeczywiście interesujące, ale z drugiej zagłębiające się w mechanizmy finansowe i polityczne obce mojej duszy. 

Jak zapewne większość moli książkowych wie, Stieg Larsson nie dożył wydania serii Millenium. Jego wcześniejsze prace są, w większości, poświęcone ruchom skrajnie prawicowym, nacjonalistycznym i faszystowskim. Badaniu tej tematyki poświęcił się już w latach 80. Jego współpracownica z tego okresu wspomina, że już wtedy nosił się on z zamiarem napisania serii powieści detektywistycznych. Przed śmiercią ukończył trzy książki, o fragmenty czwartej toczone są boje między jego spadkobiercami.

Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet to interesująca powieść kryminalna, pełna zagadek i zaskakujących zwrotów akcji. Zdecydowanie nie jest to lektura pogodna, ale jednocześnie przykuwa ona uwagę czytelnika i nie pozwala się oderwać od śledzenia losów bihaterów. Książka zainspirowała również ludzi kina, czego efektem są dwie produkcje filmowe: miniserial o tym samym tytule i film Dziewczyna z tatuażem. Co do filmów się nie wypowiem, ale książkę polecam wszystkim miłośnikom powieści kryminalnych/sensacyjnych.

Książkę zgłaszam do wyzwania: Z literą w tle